Zaktualizowano wysokość świadczeń rządowych: Nowa kwota to 2419,33 zł od marca
Od września 2019 roku, osoby, które nie są w stanie samodzielnie funkcjonować, mają możliwość ubiegania się o świadczenie znane jako 500 plus dla niesamodzielnych. Do końca grudnia 2020 roku, w regionie kujawsko-pomorskim, ZUS zarejestrował około 37,3 tysiąca takich wniosków. Ogólnie, na terenie całego kraju, instytucje emerytalno-rentowe przyjęły łącznie 931 083 wnioski o to świadczenie, w tym:
- 645 237 wniosków zostało złożonych w ZUS,
- 283 380 wniosków trafiło do KRUS,
- 2 046 wniosków rozpatrywało ZER MSWiA,
- 315 wniosków zarejestrowano w WBE,
- 105 wniosków wpłynęło do BESW.
Uprawnieni do otrzymania dodatku 500 plus dla osób zależnych
Zasadniczym zadaniem dodatkowego świadczenia jest zapewnienie dodatkowego wsparcia finansowego dla osób, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Prawo do otrzymania tego świadczenia mają osoby mieszkające w Polsce, które są:
- obywatelami polskimi, lub obywatelami krajów Unii Europejskiej, państw należących do Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub Konfederacji Szwajcarskiej, posiadającymi prawo pobytu lub stałego pobytu w Polsce, lub cudzoziemcami, którzy legalnie przebywają na terenie Polski.
Oczywiście, wyżej wymienione wymogi to jeszcze nie wszystko. Aby zakwalifikować się do otrzymania świadczenia, wymagane jest ukończenie 18 roku życia oraz posiadanie oficjalnego potwierdzenia niezdolności do samodzielnej egzystencji. Potwierdzenie to może być oparte na orzeczeniu o:
- całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji,
- samej niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- całkowitej niezdolności do pracy w rolnictwie i samodzielnej egzystencji,
- całkowitej niezdolności do pełnienia służby i samodzielnej egzystencji.
Dodatkowo, warunkiem jest nieposiadanie prawa do emerytury, renty, ani do innych świadczeń pieniężnych finansowanych z publicznych środków, takich jak zasiłek stały czy okresowy (z wyjątkiem świadczeń jednorazowych), a także nieotrzymywanie świadczeń od zagranicznych instytucji emerytalno-rentowych, lub otrzymywanie ich przy łącznej kwocie brutto nie wyższej niż 2157,80 zł.
Przyczyny zwiększenia liczby uprawnionych do dodatku uzupełniającego
Owa suma pieniężna jest decydująca dla stwierdzenia, iż począwszy od marca 2024 roku, szersze grono osób ma możliwość ubiegania się o świadczenie uzupełniające. Jest ona przedmiotem waloryzacji zgodnie z harmonogramem i regułami określonymi w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) ma obowiązek poinformować o zmienionej kwocie, która uprawnia do świadczenia, za pośrednictwem komunikatu wydanego co najmniej 7 dni roboczych przed datą planowanej waloryzacji. Nowa, wyższa kwota obowiązująca od 1 marca 2024 roku umożliwia większej liczbie osób dostęp do świadczenia niż było to możliwe wcześniej.
Przyczyną znaczącej waloryzacji kwoty uprawniającej do świadczenia uzupełniającego od marca 2024 roku jest utrzymująca się wysoka inflacja. Zjawisko to wpływa na wzrost kosztów życia, co skutkuje potrzebą dostosowania wysokości świadczeń, aby zapewnić odpowiedni poziom wsparcia dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji
Procedura ubiegania się o dodatek uzupełniający
Aby ubiegać się o świadczenie uzupełniające, konieczne jest złożenie odpowiedniego wniosku. Dokumentacja ta jest przyjmowana w jednostkach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na specjalnym formularzu oznaczonym jako ESUN. Proces decyzyjny w tej materii jest realizowany w terminie nie przekraczającym 30 dni roboczych, liczonych od momentu ustalenia ostatniego elementu mającego wpływ na rozstrzygnięcie. Przykładem takiego elementu może być na przykład uzyskanie prawomocnego wyroku dotyczącego niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Warto zaznaczyć, że osoby, które posiadają uprawnienia do otrzymywania emerytury lub renty, a także innych świadczeń finansowych pochodzących z publicznych źródeł, takich jak zasiłek stały czy okresowy, albo świadczenia przyznane przez zagraniczne instytucje zajmujące się kwestiami emerytalno-rentowymi, powinny mieć na uwadze, że suma świadczenia uzupełniającego wraz z innymi świadczeniami nie powinna w zasadzie przewyższać kwoty ( 2419,33 ) zł miesięcznie. Oznacza to, iż w sytuacji, gdy suma brutto tych świadczeń przekracza ( 1657,80 ) zł, ale nie osiąga ( 2419,33 ) zł, kwota świadczenia uzupełniającego zostanie zmniejszona proporcjonalnie do przekroczonej kwoty.
Wymagane dokumenty przy składaniu wniosku o dodatek uzupełniający dla osób niesamodzielnych
Dołącz do aplikacji o dodatek uzupełniający następujące dokumenty:
- orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji;
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji;
- lub, jeśli zostało wydane przed 1 września 1997 r. przez komisję lekarską, orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów (o ile okres ważności orzeczenia nie minął).
Jeżeli posiadamy już twoje orzeczenie w dokumentacji emerytalno-rentowej, nie ma potrzeby dołączania go ponownie.
W przypadku, gdy przysługuje ci emerytura lub renta z zagranicy, lub inne świadczenie o podobnym charakterze, załącz dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń oraz ich kwotę, wystawiony przez odpowiednią instytucję zagraniczną.
Dodatkowo, dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji, który umożliwia ZUS ustalenie prawa do świadczenia uzupełniającego, może być:
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w rolnictwie i niezdolności do samodzielnej egzystencji;
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Jeśli nie posiadasz aktualnego orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji, do wniosku dołącz zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia, wydane nie wcześniej niż miesiąc przed złożeniem wniosku, a także, jeśli posiadasz, dokumentację medyczną i inne dokumenty ważne dla oceny niezdolności do samodzielnej egzystencji, takie jak:
- karta badania profilaktycznego;
- dokumentacja rehabilitacji leczniczej lub zawodowej;
- jeżeli posiadasz, dołącz również orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.